rolnicze
Encyklopedia PWN
zrzeszenie związków polskiej spółdzielczości rolniczej, założone VI 1924 w Warszawie;
proces obniżania się naturalnego potencjału wytwórczego ekosystemów roln. wskutek zakłócenia w nich równowagi chem., fiz., biol., wyrażający się spadkiem plonów oraz pogorszeniem jakości uprawianych roślin.
instytucja kredytowa rolniczych stowarzyszeń spółdzielczych; utworzona 1907 we Lwowie (później siedziby władz kolejno w Krakowie i Warszawie),
forma spółdzielni rolniczej organizowana w Polsce od 1973;
społ.-zawodowa i gosp. organizacja roln., działająca 1929–39;
organizacja gospodarczo-oświatowa, utworzona 1882;
