Zjednoczenie Związków Spółdzielni Rolniczych Rzeczypospolitej Polskiej

Zjednoczenie Związków Spółdzielni Rolniczych Rzeczypospolitej Polskiej,

zrzeszenie związków polskiej spółdzielczości rolniczej, założone VI 1924 w Warszawie;

obejmowało Krajowy Patronat Spółdzielni Rolniczych we Lwowie, Związek Polsko-Śląskich Spółdzielni Raiffeisena w Katowicach, Związek Rewizyjny Polskich Spółdzielni Rolniczych w Warszawie, Związek Rewizyjny Spółdzielni Rolniczych w Krakowie, Związek Rewizyjny Spółdzielni Rolniczo-Handlowych we Lwowie, Związek Spółek Rolniczych na Księstwo Cieszyńskie w Cieszynie, od 1925 także Związek Rewizyjny Spółdzielni Rolniczych w Toruniu; działało na zasadach federalistycznych, z pełną suwerennością należących do niego związków i central; prowadziło działalność instruktażową, szkoleniową i propagandową; 1924 zrzeszało ogółem 2279 spółdzielni, 1933 — 11 762 spółdzielnie z ok. 1,9 mln członków, głównie chłopów mało- i średniorolnych; organ prasowy — „Czasopismo Spółdzielni Rolniczych”; czołowi działacze: F. Stefczyk (inicjator) i Z. Chmielewski; 1934 weszło w skład Związku Spółdzielni Rolniczych i Zarobkowo-Gospodarczych Rzeczypospolitej Polskiej.