rezonans
Encyklopedia PWN
fiz. selektywne pochłanianie energii fal sprężystych o dużych częst. (ultra- i hiperdźwiękowych) przez substancje paramagnet. umieszczone w stałym polu magnetycznym.
emisja promieniowania luminescencyjnego o częst. równej (z małą różnicą wywołaną zjawiskiem Dopplera) częst. promieniowania pochłoniętego.
fiz. zjawisko, w którym odpowiedź układu na sygnał zewn. jest wzmacniana przez szum.
fiz. cząstki elementarne (hadrony) o bardzo krótkim czasie życia (niekiedy rzędu 10–23 s), nietrwałe względem oddziaływań silnych;
tomografia rezonansu magnetycznego, MR, MRI (ang. Magnetic Resonance Imaging),
metoda tomografii opierająca się na wykorzystaniu magnet. właściwości jąder atomowych, zwłaszcza atomów wodoru (protonów);
zjawiska polegające na zmianie właściwości magnet. ośrodków materialnych (ciał stałych i cieczy tzw. magnetycznych) pod wpływem naprężeń i deformacji towarzyszących rozchodzeniu się fal sprężystych w tych ośrodkach i odwrotnie, na pojawieniu się naprężeń i deformacji ciał podczas ich magnesowania (magnetostrykcja);
