refrakcja
Encyklopedia PWN
miraż
zjawisko optyczne w atmosferze ziemskiej polegające na powstawaniu obrazów (pojedynczych lub wielokrotnych, prostych lub odwróconych) przedmiotów oddalonych od obserwatora i zwykle normalnie niewidocznych;
[fr.],
przewodzenie impulsów we włóknach nerwów i w ośrodkowym układzie nerwowym.
telekom. linia transmisyjna służąca do dwukierunkowego przesyłania sygnałów za pośrednictwem fal radiowych (gł. mikrofal), ukształtowanych w wąską wiązkę za pomocą kierunkowych anten nadawczo-odbiorczych.
metoda diagnostyczna stosowana w okulistyce;
załamanie fali, refrakcja fali,
zmiana kierunku rozchodzenia się fali (elektromagnetycznych, akustycznych) przy przejściu przez granicę 2 ośrodków, a także w ośrodku jednorodnym, w którym prędkość fali zmienia się w sposób ciągły, np. wskutek różnic gęstości lub właściwości elektrycznych ośrodka.