różnicowe
Encyklopedia PWN
mat. rodzaj równania funkcyjnego, w którym są ze sobą powiązane wartości szukanej funkcji dla wartości argumentu przesuniętego o z góry ustalone przyrosty; równanie postaci: F(x, f(x), f(x + h1), ... , f(x + hN)) = 0 dla każdego x ∈ D, gdzie f jest szukaną funkcją, liczby h1, ... , hN są z góry ustalonymi parametrami, D jest dziedziną równania, natomiast F jest zadaną funkcją określającą związki między zmienną niezależną x i wartościami f(x), f(x + h1), ... , f(x + hN).
rachunek różnicowy, rachunek różnic skończonych,
dział matematyki zapoczątkowany przez I. Newtona znajdujący szerokie zastosowanie w metodach obliczeniowych (numerycznych) związanych z układaniem tablic mat., rozwiązywaniem przybliżonym równań algebraicznych, całkowych, różniczkowych, różniczkowo-całkowych, różnicowych, z aproksymacją itp.
telewizja
dział telekomunikacji zajmujący się przetwarzaniem obrazów scen ruchomych (z natury lub uprzednio zarejestrowanych na taśmie magnet.) na sygnały elektr., tzw. sygnały wizyjne, ich przesyłaniem łączami telekomunik. oraz odtwarzaniem w miejscu odbioru;
[gr. tḗle ‘daleko’, łac. visio ‘widzenie’],
zbiór danych obejmujący sposoby wytwarzania i przesyłania sygnałów telewizyjnych, a także parametry tych sygnałów;