płaszczyzną
Encyklopedia PWN
mat. uporządkowana para liczb rzeczywistych r i φ, określająca położenie dowolnego punktu M na płaszczyźnie: r jest odległością punktu M od początku układu O (biegun), natomiast φ, zwana niekiedy amplitudą — miarą kąta zawartego między ustaloną półprostą o początku w O (oś biegunowa OX) a wektorem wodzącym punktu M (kąt ten jest kątem skierowanym dodatnio zorientowanym;
krystalograf rosyjski;
techn. wygięcie pręta związane z przejściem elementu konstrukcyjnego ze stanu równowagi statecznej w stan niestateczny.
mat. graficzny sposób przedstawienia funkcji, najczęściej w prostokątnym układzie współrzędnych: zbiór punktów płaszczyzny, których współrzędne (x, y) spełniają zależność y = f(x).
mat. liczba przypisana zbiorowi lub przestrzeni w taki sposób, by punkt miał wymiar równy 0, prosta — 1, płaszczyzna — 2.
językozn. jednostka językowa, definiowana w różnych płaszczyznach, przy czym zakresy wyznaczane przez te definicje tylko częściowo pokrywają się ze sobą;
