punktowymi
Encyklopedia PWN
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
krystal. kombinacje makroskopowych i strukturalnych elementów symetrii oraz sieci translacyjnych (kryształu symetria) możliwe w strukturach kryształów.
brat René Justa, pedagog francuski;
iluminacja
techn. sztuczne, ozdobne zewnętrzne oświetlenie obiektu (np. budynku, mostu, pomnika);
[łac.],
zjawisko superpozycji fal świetlnych; interferencja fal.
inwersja
mat. w geometrii: przekształcenie punktów płaszczyzny względem ustalonego okręgu (o promieniu r), przy którym każdemu punktowi P leżącemu na półprostej wychodzącej ze środka O okręgu (różnemu od O) przyporządkowuje się taki punkt P′ na tej półprostej, że OP · OP′ = r2;
[łac. inversio ‘odwrócenie’],
