przełożony
Encyklopedia PWN
archimandryta
chrześcijański dostojnik kościelny;
[gr. archimandrítēs ‘przywódca owczarni, klasztoru’],
dyspensa
w Kościele katol. częściowe lub tymczasowe zniesienie w szczególnych okolicznościach, na mocy zwierzchniego aktu (przez papieża, biskupa ordynariusza, przełożonego zakonnego, proboszcza), obowiązującego przepisu prawa kościelnego;
[łac.],
mobbing
prawo działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu go lub zastraszaniu.
[ang. mob ‘tłum’, ‘motłoch’, mobbing ‘napadać na kogoś’, ‘zaczepiać’, ‘nagabywać’, ‘atakować’],
opat
przełożony klasztoru (opactwo) w zakonach mniszych (benedyktyni, cystersi, trapiści) i kanoników regularnych, otrzymuje święcenia biskupie, obierany dożywotnio lub na określoną kadencję;
[łac. abbas < aram. abbā ‘ojciec’],
prezbiter
w chrześcijaństwie czasów apostolskich członek kolegium kierującego lokalną wspólnotą chrześcijańską, wzorowanego na radach starszych w synagogach;
[łac. < gr. presbýteros ‘starszy’],
przełożony prowincji zakonnej (wielu domów zakonnych na danym terenie),
