przewodzić
Encyklopedia PWN
element zwiększający skuteczność (intensywność) odprowadzania do otoczenia i rozpraszania w nim ciepła wydzielanego (w wyniku przepływu prądu elektr.) podczas pracy przyrządu elektronicznego (np.: tranzystora, diody, tyrystora, układu scalonego, lampy elektronowej);
część ośrodkowego układu nerwowego, położona w kanale kręgowym;
rozrusznik serca, stymulator serca, kardiostymulator,
rodzaj elektr. stymulatora funkcjonalnego (elektrostymulacja funkcjonalna), stosowanego w celu pobudzania mięśni komór serca do skurczu, w warunkach uszkodzenia układu bodźcotwórczo-przewodzącego serca, a zwłaszcza węzła zatokowo-przedsionkowego (naturalnego rozrusznika serca w zatoce prawego przedsionka serca) lub węzła przedsionkowo-komorowego i pęczka Hisa — manifestujących się zaburzeniami rytmu zatokowego lub upośledzeniem przewodnictwa pobudzeń do komór;
trzeci okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 440 do ok. 408 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.
triak, tyrystor symetryczny, tyrystor dwukierunkowy,
półprzewodnikowy przyrząd przełącznikowy o 3 końcówkach (elektrodach): anoda pierwsza A1, anoda druga A2 i bramka G;
tworzywa sztuczne, tworzywa wielkocząsteczkowe,
materiały, których głównym składnikiem są polimery, najczęściej organiczne;
