przenośnik pneumatyczny
Encyklopedia PWN
przenośnik, pot. transporter,
techn. środek transportu bliskiego przeznaczony do przemieszczania materiałów (nosiwa) w sposób ciągły;
urządzenie do transportu cieczy lub mieszanin cieczy z ciałami stałymi mogące samodzielnie pobierać ciecz (czerpać lub zasysać).
przenoszenie ciał stałych, szczególnie materiałów sypkich (proszków, drobnych ziaren), poprzez unoszenie ich w strumieniu powietrza płynącego zamkniętym rurociągiem w wyniku różnicy ciśnień na jego końcach;
przenośnik cieczy pracujący na zasadzie bezpośredniego oddziaływania sprężonego powietrza, pary lub spalin na ciecz, która jest wypychana z komory roboczej do obszaru tłocznego;
zakład przem. przetwarzający ziarna zbóż na mąkę, kaszę, płatki (młynarstwo).
podajnik, zasilacz,
urządzenie do ciągłego i równomiernego podawania do innych urządzeń (np. do przenośnika) zadanej ilości materiału lub półwyrobów;
