przedmiotowym
Encyklopedia PWN
neoplastycyzm
kierunek w sztuce XX w., zainicjowany 1914–17 przez P. Mondriana, a rozwinięty przez Th. van Doesburga i grupę artystów holenderskich skupionych wokół pisma De Stijl;
[gr.],
w polskim prawie karnym określenie warunków powodujących, że sprawca czynu, zawierającego przedmiotowe znamiona przestępstwa, nie popełnia przestępstwa, gdy w chwili popełnienia czynu nie może rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swym postępowaniem z powodu niedorozwoju umysłowego, choroby psychicznej lub innego zakłócenia czynności psychicznych.
technologiczna maszyna robocza do obróbki przedmiotów w celu nadania im wymaganego kształtu, wymiarów i gładkości powierzchni;
podstawowa technika wytwarzania części maszyn, urządzeń, przedmiotów użytkowych itp., polegająca na nadawaniu przedmiotowi obrabianemu żądanego kształtu, wymiarów i właściwości warstwy wierzchniej przez usunięcie naddatku obróbkowego za pomocą narzędzia skrawającego (skrawające narzędzia), które naciskając na warstwę skrawaną, powoduje jej ścinanie i przekształcenie w wiór;
