prostymi
Encyklopedia PWN
układ mech. w postaci punktu materialnego zawieszonego na nieważkiej i nierozciągliwej nici, której drugi koniec jest unieruchomiony;
mat. bryła obrotowa ograniczona powierzchnią cylindryczną o kierownicy będącej okręgiem i 2 prostopadłymi do tej powierzchni płaszczyznami, zwanymi płaszczyznami podstaw walca;
rodzina aerofonów, w których strumień powietrza przy zadęciu kieruje się na krawędź otworu, czyli tzw. wargę;
mat. dział analizy mat., który zajmuje się wyznaczaniem ekstremów i punktów kryt. funkcjonałów, tzn. wielkości zmiennych, definiowanych w taki sposób, że każdej funkcji u (lub krzywej, powierzchni itp.), należącej do ustalonej klasy, odpowiada liczba I[u], będąca wartością pewnej całki, np. (1) I[u] = ∫Ω F(x, u(x), Du(x))dx (rozpatruje się także zagadnienia wariacyjne, w których funkcja F zależy od pochodnych wyższych rzędów funkcji u).
liczba wiązań chemicznych tworzonych przez atom danego pierwiastka chem.;
biol., psychol. forma uczenia się organizmów, polegająca na wytwarzaniu się nowych połączeń bodźców i reakcji w wyniku powtarzających się doświadczeń.
