proste
Encyklopedia PWN
ars combinatoria
filoz. sztuka tworzenia pojęć złożonych w wyniku kombinacji prostych pojęć pierwotnych;
[łac., ‘sztuka kombinatoryjna’],
system metryki arabskiej oprac. przez Al-Chalila Ibn Ahmada al-Farahidiego w VIII w.;
biol. pobieranie przez żywe organizmy stosunkowo prostych związków chemicznych ze środowiska i wytwarzanie z nich skomplikowanych, wielkocząsteczkowych składników własnego organizmu;
władca indyjski panujący prawdopodobnie 268–232 p.n.e.
teorie wyjaśniające budowę materii przy założeniu jej nieciągłej, ziarnistej struktury.
psychol. zespół łącznie występujących dyspozycji psychicznych i cech zachowania społecznego, którego składnikami są: bezkrytyczne posłuszeństwo wobec autorytetów, zwłaszcza opartych na sile i przemocy, ich idealizowanie, niechęć do poznania psychiki własnej i in. osób, unikanie zróżnicowanego obrazu świata, preferowanie zapożyczonych, prostych i sztywnych interpretacji rzeczywistości, w tym stereotypów i przesądów.