prawo
Encyklopedia PWN
średniow. prawo zwyczajowe regulujące stosunki między seniorem i wasalem.
prawo darowania indywidualnie oznaczonej osobie prawomocnie orzeczonej kary, w całości lub części (w przeciwieństwie do amnestii);
prawo miecza, ius gladii,
w średniow. Europie przyznawane przez panującego miastom i feudałom prawo sądzenia spraw, za które groziła kara śmierci i prawo jej wykonania.
prawo natury, prawo naturalne:
dawne prawo obejmujące bartników, → prawo bartne.
