prawo o ubogich
 
Encyklopedia PWN
prawo o ubogich, ang. Poor Law,
hist. nazwa angielskich ustaw o pomocy dla biednych;
1597–98 najstarsza kodyfikacja obciążała opieką nad ubogimi parafie (obowiązek zatrudnienia, utrzymanie osób niezdolnych do pracy, nauczanie dzieci rzemiosła); obciążenie to rosło, gdy w XVII–XIX w. wystąpił proces ogradzania i rozwój przemysłu maszynowego zwiększające liczbę biedoty wiejskiej i miejskiej; 1834 prawo o ubogich przyznawało pomoc jedynie w tzw. domach pracy o surowym rygorze, co miało zniechęcić do korzystania z pomocy społecznej, a przez skłanianie do szukania pracy przyczyniać się do zaspokajania zapotrzebowania na tanią siłę roboczą; postanowienia z czasem złagodzono; w XX w. prawo o ubogich zastąpiono systemem ubezpieczeń społecznych (ostatecznie ustawą z 1946).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia