pożądanie
Encyklopedia PWN
ekon. nazwa wprowadzona przez A. Müller-Armacka 1948 na oznaczenie wywodzącej się z ordoliberalizmu doktryny ekonomicznej realizowanej przez L. Erharda w Niemczech Zachodnich po II wojnie światowej.
w refleksji etycznej kardynalna cnota porządkująca wybory ludzkiej woli lub normatywny punkt odniesienia dla rozumu wskazującego woli prawidłowy wybór; w refleksji prawniczej kryterium dla norm prawnych, a nawet nie zawsze określany zbiór uprawnień przysługujących jednostkom lub/i grupom; w refleksji społecznej treść właściwego (pożądanego) ładu wspólnotowego, ewentualnie uwzględniająca potrzeby lub preferencje jednostki lub/i grupy; w refleksji teologicznej przymiot Boga, często ujmowanego przez prymat woli jako ten, który ustanawia natury (istoty) gatunków lub ład wszechrzeczy.
stereotomia
w budownictwie umiejętność wykonania z kamienia lub kształtek ceramicznych elementu bądź ustroju konstrukcyjnego murowanego — na ogół skomplikowanego, takiego jak łuk, łuk przyporowy, żebro lub powłoka sklepienna, powłoka kopuły, strop kasetonowy, maswerk okienny, przypora, bieg schodowy, albo ciesielskich węzłów połączeniowych elementów konstrukcji drewnianej.
[gr.],
sposób obróbki skrawaniem: metali (powierzchni płaskich lub kształtowych) nożami strugarskimi na strugarce oraz obróbki powierzchni drewna.
nawozy powodujące polepszenie fizycznych właściwości gleb przez nadanie im pożądanej struktury gruzełkowatej (struktura gleby);
roln. rośliny korzystnie oddziałujące na strukturę gleby oraz na jej biol., fiz. i chem. właściwości (żyzność gleby);
