struganie
 
Encyklopedia PWN
struganie,
sposób obróbki skrawaniem: metali (powierzchni płaskich lub kształtowych) nożami strugarskimi na strugarce oraz obróbki powierzchni drewna.
1) Podczas s. metali ruch gł. prostoliniowo-zwrotny wykonuje narzędzie (s. poprzeczne i s. pionowe, zw. dłutowaniem) lub przedmiot obrabiany (s. wzdłużne); ruch gł. składa się z ruchu roboczego (skrawania) i ruchu jałowego, podczas którego narzędzie lub obrabiany przedmiot wraca do położenia wyjściowego; ruch posuwowy okresowy wykonuje narzędzie lub przedmiot obrabiany; s. jest mało wydają obróbką, umożliwia jednak uzyskanie dużej dokładności wymiarów; stosowane w produkcji jednostkowej i małoseryjnej. 2) Struganie drewna — ręczne (strugiem) lub na strugarce do drewna, prowadzi się w celu wyrównania i wygładzenia powierzchni, uzyskania pożądanej grubości i szerokości elementów, a także wykonywania np. rowków.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia