położenie
Encyklopedia PWN
oscylator
fiz. układ fiz. (mech., elektr.) wykonujący drgania wokół położenia równowagi trwałej.
[łac.],
paralaksa
astr. zjawisko zmiany kierunku, w którym obserwowany jest obiekt astr., w wyniku zmiany położenia obserwatora, a także kąt między kierunkami do danego obiektu poprowadzonymi z 2 różnych położeń obserwatora.
[gr.],
poziomnica, libella, poziomica,
przyrząd służący do wyznaczania kierunku lub płaszczyzny w położeniu poziomym lub pionowym, niekiedy do pomiaru małych kątów wychylenia od poziomu lub pionu.
urządzenie radioelektroniczne lub system złożony ze współpracujących ze sobą urządzeń radioelektronicznych;
równania zawierające niewiadomą funkcję y = y(x) jednej zmiennej x, jej pochodne y(k)(x) różnych rzędów, jak też zmienną niezależną x;
układ automatyki zbudowany z selsynów, sprzęgający elektrycznie 2 (lub więcej) obiekty ruchome (np. dwie nogi suwnicy);
