poziom
Encyklopedia PWN
biomagnetyzm
zjawisko polegające na wytwarzaniu pola magnetycznego przez organizmy żywe;
[gr. bíos ‘życie’, magnḗtēs ‘magnetyczny’],
bioremediacja
zespół zabiegów stymulujących autochtoniczne mikroorganizmy do szybkiego degradowania niebezpiecznych zanieczyszczeń (głównie organicznych) in situ do poziomu bezpiecznego dla organizmów.
[gr.-łac.],
biotechnologia
interdyscyplinarna dziedzina nauki posługująca się wiedzą z biochemii, mikrobiologii i nauk inżynieryjnych, obejmująca różne kierunki techniczne wykorzystania materiałów i procesów biologicznych (w szczególności obejmuje procesy biosyntezy i biotransformacji przebiegające z udziałem drobnoustrojów, kultur tkankowych — roślinnych i zwierzęcych — in vitro oraz enzymów, a także izolację otrzymanych w ten sposób bioproduktów).
[gr. bíos ‘życie’, téchnē ‘sztuka’, ‘rzemiosło’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
bistabilność optyczna, histereza optyczna,
zjawisko polegające na tym, że nieliniowy układ opt. zmienia swą przepuszczalność w zależności od natężenia przechodzącego światła, wykazując przy tym właściwość histerezy.
jezioro w Japonii, w południowej części wyspy Honsiu, na wys. 85,6 m;
bizantyńska sztuka, sztuka bizantyjska,
sztuka cesarstwa bizantyńskiego;