powierzchnię
Encyklopedia PWN
fiz. jeden z 3 podstawowych stanów skupienia materii — pośredni między stanem gazowym i stałym.
geomorfologia
nauka o rzeźbie powierzchni Ziemi;
[gr. gḗ ‘ziemia’, morphḗ ‘kształt’, lógos ‘nauka’],
Księżyc, łac. luna, gr. selene,
naturalny satelita Ziemi;
mikroskop tunelowy skaningowy, ang. Scanning Tunneling Microscope (STM),
przyrząd do badania powierzchni ciał stałych i znajdujących się na nich obiektów;
seria amerykańskich statków kosmicznych przeznaczonych do realizacji załogowych lotów na Księżyc, także nazwa programu tych lotów oraz programu badań przeprowadzonych na Księżycu przez astronautów i przyrządy dostarczone na jego powierzchnię w lądownikach statków Apollo.
najbardziej zewnętrzna, gazowa część naszej planety;
