pokoju
Encyklopedia PWN
Partnerstwo dla Pokoju (PdP),
zapoczątkowany 1994 mechanizm współpracy wojskowej Organizacji Paktu Północnoatlantyckiego z państwami spoza NATO, mający służyć umacnianiu stabilizacji i bezpieczeństwa na obszarze euroatlantyckim; w 2010 członkami PdP były 22 państwa (Armenia, Austria, Azerbejdżan, Białoruś, Bośnia i Hercegowina, Czarnogóra, Finlandia, Gruzja, Irlandia, Kazachstan, Kirgistan, Macedonia, Malta, Mołdawia, Rosja, Serbia, Szwajcaria, Szwecja, Tadżykistan, Turkmenistan, Ukraina, Uzbekistan).
w niektórych państwach (W. Brytania, USA) sędzia niezawodowy rozstrzygający samodzielnie sprawy drobniejsze, zagrożone niewysokimi karami.
umowa międzynar. kończąca stan wojny między państwami i likwidująca jej skutki;
Waterton-Glacier, Międzynarodowy Park Pokoju, Waterton-Glacier International Peace Park,
park nar. w pn cz. USA.
prawo stan w stosunkach między państwami polegający na powstrzymywaniu się od użycia siły wobec siebie (okres, kiedy między państwami nie toczy się wojna) i
