pokarmić

Encyklopedia PWN

fizjol. zespół procesów fiz. i chem. prowadzących do rozdrobnienia, a następnie do rozłożenia pokarmu pod wpływem enzymów na proste związki chemiczne, które stanowią materiał energ. i budulcowy komórek organizmu;

trofoblast

[gr. trophḗ ‘pokarm’, blastós ‘zarodek’],

termin wprowadzony 1888 przez A.A.W. Hubrechta, określający zewn. warstwę komórek zarodka ssaków, wyodrębniającą się po kompakcji (zarodkowy rozwój) z blastomerów zewn., w czasie gdy z blastomerów wewn. powstaje węzeł zarodkowy. T. wcześnie traci totipotencję rozwojową (potencja rozwojowa), stając się pierwszą wyspecjalizowaną tkanką;

trzmielojad, trzmielojad zwyczajny, pszczołojad, Pernis apivorus,

ptak z rodziny jastrzębiowatych;

wazonkowce, doniczkowce, Enchytraeidae,

rodzina skąposzczetów;

wiatyk

[łac. viaticum ‘zapasy na drogę’],

w chrześcijaństwie praktykowana od starożytności Komunia Święta chorych w niebezpieczeństwie śmierci, traktowana jako pokarm (prowiant) na drogę do wieczności.

wodniczka odżywcza, wodniczka pokarmowa,

anat. organellum komórkowe pierwotniaków;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>