podziemne

Encyklopedia PWN

przygotowywany od X 1980 przez Sztab Generalny WP i Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, wprowadzony został w nocy z 12 na 13 XII 1981 przez I sekretarza KC PZPR i premiera generała W. Jaruzelskiego oraz ministrów obrony narodowej i spraw wewnętrznych;
tunel
[ang.],
budowla podziemna o charakterze liniowym, służąca celom komunikacyjnym lub transportowym.
urbanistyka
[łac. urbanus ‘miejski’],
umiejętność budowy miast i kierowania ich rozwojem.
geol. otwór na powierzchni ziemi, którym woda wpływa w podziemne koryto (wchłon powierzchniowy) lub pod powierzchnią morza, gdzie jest zasysana do podziemnego koryta (wchłon morski);
Akka, ‘Akkô, arab. Aka,
m. w północno-zachodniej części Izraela, w Dystrykcie Północnym, nad M. Śródziemnym.
wody podziemne o nieznacznie podwyższonej zawartości związków mineralnych (0,5–1 g/l).
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia