plastyczna
Encyklopedia PWN
budinaż
geol. proces podziału ławicy skalnej na izolowane, wydłużone ciała o przekroju soczewkowatym (budiny);
[fr.],
malarz, technolog, projektant tkaniny artystycznej i ceramiki, pedagog;
cement
sproszkowany mineralny materiał wiążący (spoiwo budowlane), który po wymieszaniu z wodą tworzy plastyczną mieszankę (zaczyn), mającą zdolność twardnienia w wodzie (co jest korzystne dla późniejszych własności wyrobów cementowych) i na powietrzu, dając sztuczny kamień odporny na działanie wody;
[łac. caementum ‘kamień tłuczony’],
Chopin 
, Szopen, Fryderyk (Franciszek), ur. 1 III (22 II?) 1810, Żelazowa Wola, zm. 17 X 1849, Paryż,
najwybitniejszy kompozytor polski, słynny pianista, współtwórca europejskiego romantyzmu.
, Szopen, Fryderyk (Franciszek), ur. 1 III (22 II?) 1810, Żelazowa Wola, zm. 17 X 1849, Paryż,
chrześcijaństwo, gr. christianismós, łac. christianismus, christianitas,
religia monoteistyczna i uniwersalistyczna, której istotą jest wiara w Jezusa Chrystusa.
dział obróbki plastycznej metali zajmujący się procesami technol. przeprowadzanymi w celu wyprodukowania drutów, prętów i rur metodą ciągnienia;
