pięć

Encyklopedia PWN

niemiecka rasa psów stróżujących i do towarzystwa;

jezioro w Tatrach Wysokich, w Dolinie Pięciu Stawów Polskich, u podnóża Miedzianego, na wys. 1665 m;

[sanskr. buddha ‘przebudzony’, ‘oświecony’],

Buddha, właśc. Siddhartha Gautama, ur. ok. 560 p.n.e., wieś Lumbini w pobliżu Kapilawastu (obecnie w Nepalu), zm. ok. 480 p.n.e., Kuśinagara (ind. stan Bihar),

twórca uniwersalistycznej religii misyjnej zwanej od jego przydomka buddyzmem.

Fem Unga

[‘pięciu młodych’],

szwedzka grupa lit.; nazwa pochodzi od tytułu pisma „Fem Unga”, zał. 1929;

Ferekydes z Syros, Pherekýdēs, żył w VI w. p.n.e.,

jeden z najwcześniejszych prozaików gr., prekursor filoz. kosmogonii;

Indianie

[hiszp. < gr. < sanskr.],

rdzenni mieszkańcy Ameryki (nazwę tę nadał im K. Kolumb, który użył jej w przekonaniu, że dotarł do Indii), przybyli w wielu falach migracyjnych z północno-wschodniej Azji pomostem lądowym istniejącym w miejscu dzisiejszej Cieśniny Beringa;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>