piszę
Encyklopedia PWN
chryzografia
technika pisania piórem lub malowania płynnym złotem (zawiesina złotego proszku w spoiwie białkowym lub gumowym);
[gr. chrysós ‘złoto’, gráphō ‘piszę’],
zespół poglądów filozoficznych i literackich kwestionujący tradycyjne metafizyczne relacje pomiędzy znakiem i oznaczanym pojęciem (także rzeczą), istotą i zjawiskiem, tożsamością i różnicą, tym, co fonetyczne (wynikające z uprzywilejowania mowy) i niefonetyczne;
filozof francuski, krytyk strukturalizmu, uważany za jednego ze współtwórców filozoficznego postmodernizmu.
dysgrafia
zaburzenia w umiejętności pisania wskutek organicznych zmian w ośrodkowym układzie nerwowym.
[gr. dys˜ ‘nie˜’, ‘źle’, gráphō ‘piszę’],
epistolografia
lit. sztuka pisania listów uwzględniająca normatywne lub zwyczajowe zasady ich komponowania i stylizowania, przyjęte w kulturze lit. danej epoki;
[łac. epistola < gr. epistolḗ ‘list’, gráphō ‘piszę’],
grafit
minerał, heksagonalna odmiana pierwiastka węgla; zwykle ma postać ziarnistych, łuskowych lub ziemistych skupień;
[gr. gráphō ‘piszę’],
