pełne
Encyklopedia PWN
jednostka akcentuacyjno-rytmiczna mowy;
historyk literatury pol., edytor;
zgrzewanie oporowe z nadtopieniem łączonych powierzchni, któremu towarzyszy silne iskrzenie;
zielonoświątkowcy, ruch pentekostalny,
ukształtowany na przeł. XIX i XX w. ruch chrześc. odwołujący się do nowotestamentowego przeżycia chrztu Duchem Świętym oraz powszechności występowania tzw. darów charyzmatycznych (charyzmat).
twórczość poetów i pisarzy, wywodzących się gł. ze średnio zamożnej szlachty, charakterystyczna zwłaszcza dla XVI i 1. poł. XVII w.;