pastelowe
Encyklopedia PWN
wł. malarz i rytownik;
malarka włoska;
grafika
dziedzina sztuki, której istotą jest powielanie na papierze (rzadziej pergaminie, atłasie, jedwabiu) kompozycji z uprzednio przygotowanej formy — klocka drewnianego, płyty metalowej (miedzianej, żelaznej, cynkowej, ołowianej, stalowej, aluminiowiej), kamienia litograficznego oraz innych materiałów (ceraty, linoleum, szkła, gipsu), od których często wywodzi się nazwa techniki.
[gr. gráphō ‘piszę’, ‘rysuję’],
gęsty wyciek z uszkodzonych miejsc pni i gałęzi niektórych drzew owocowych;
wł. malarz i rysownik;
organdyna
cienka, sztywna i przezroczysta tkanina bawełniana o splocie płóciennym (tkackie sploty), biała lub w barwach pastelowych, niekiedy z pojedynczymi grubszymi nitkami;
[niem. < fr.],