palący
Encyklopedia PWN
dźataki
indyjskie opowieści o poprzednich wcieleniach Buddy jako bodhisattwy;
[sanskr., pali jātaka ‘historie narodzinowe’],
przenośne urządzenie do gaszenia pożaru;
substancje gazowe, ciekłe i stałe, które, doprowadzone w odpowiedni sposób do ogniska pożaru, powodują przerwanie procesu spalania;
odznaka honorowa dla czł. PAL;
religiozn. bogini i heros kulturowy w wierzeniach ludu Wemale na wyspie Seram (zachodnia Indonezja);
Hajnan, Hainan Dao, Qiongzhou,
wyspa chiń. na Morzu Południowochińskim, oddzielona od kontynentu (płw. Lejczou) Cieśn. Hajnańską.
