osią
Encyklopedia PWN
rzeźbiarka;
abdukcja
ruch kończyny polegający na odchyleniu jej od osi ciała, odwodzenie.
[łac.],
geom. wada układów opt. (soczewek, zwierciadeł) spowodowana tym, że poszczególne strefy kuliste, na które można podzielić soczewkę (zwierciadło), mają różne ogniskowe;
nagrzewanie się powierzchni ciała stałego opływanego przez naddźwiękowy lub hiperdźwiękowy strumień gazu.
koncepcje ideologiczne mające wytyczać drogę rozwoju społeczno-ekonomicznego i politycznego niepodległych krajów Afryki;
aksikon
ogólnie element opt. o obrotowej osi symetrii; pot. element opt. ograniczony z jednej strony powierzchnią sferyczną, a z drugiej — powierzchnią stożkową;
[gr.],
