orbitę geostacjonarną
Encyklopedia PWN
orbita geostacjonarna, ang. Geostationary lub Geosynchronous Earth Orbit (GEO),
orbita położona na wysokości 35 786 km nad równikiem.
satelita umieszczony na orbicie geostacjonarnej;
rodzaj statku kosmicznego (załogowego lub bezzałogowego) okrążającego ciało niebieskie (np. planetę, Księżyc) po orbicie zamkniętej.
sztuczny satelita Ziemi, służący do retransmisji sygnałów przesyłanych (za pomocą fal radiowych) z satelitarnych stacji naziemnych.
Ariane
pierwsza użytkowa rakieta nośna ESA;
[arjạn] 
,
,
seria satelitów geostacjonarnych, przeznaczonych gł. do retransmisji sygnałów telewizyjnych i radiowych na obszar Europy i części Afryki;
