Ariane
 
Encyklopedia PWN
Ariane
[arjạn] Wymowa,
pierwsza użytkowa rakieta nośna ESA;
umożliwia umieszczanie sztucznych satelitów na orbicie okołoziemskiej. Skonstruowana głównie wysiłkiem Francji i RFN, wprowadzona do eksploatacji 1979 jako rakieta czterostopniowa Ariane 1; ulegała systematycznym modyfikacjom konstrukcyjnym; najczęściej dotychczas używana wersja — Ariane 4 (od 1988) jest rakietą trójstopniową, eksploatowaną w 6 podstawowych wariantach różniących się liczbą zastosowanych dodatkowych przyspieszaczy stałopaliwowych lub ciekłopaliwowych. Odmiany rakiety Ariane 4 o największej mocy umożliwiały wyniesienie na orbitę geostacjonarną ładunku o masie ok. 4,5 t – 4,9 t, a na niską orbitę satelitarną (ok. 200 km ponad powierzchnię Ziemi) ok. 8 t. Ariane służyła do wystrzelenia m.in. próbnika Giotto oraz licznych satelitów o charakterze użytkowym (głównie telekomunikacyjnych); najnowsza trójstopniowa wersja rakiety — Ariane 5, pomimo niepowodzenia jej inauguracyjnego lotu i związanej z tym utraty 4 satelitów naukowych Cluster do badań magnetosfery Ziemi (1996), po przebytych pomyślnie kolejnych testach weszła do praktycznej eksploatacji. Ariane 5 umożliwia wyniesienie na orbitę geostacjonarną ładunku o masie ok. 9,6 t, bądź ładunku 21 t na niską orbitę satelitarną. Starty rakiet serii Ariane odbywają się z poligonu Kourou (Gujana Francuska).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia