optyczna
Encyklopedia PWN
fiz. obraz obiektu świecącego lub oświetlonego powstający w wyniku przejścia przez odpowiedni układ opt. (soczewka, zwierciadło) rozchodzących się od obiektu promieni świetlnych;
fiz. punkt przecięcia się promieni świetlnych (o.o. rzeczywiste) lub ich przedłużeń (o.o. pozorne) po przejściu przez soczewkę lub odbiciu od zwierciadła, jeśli promienie padając na soczewkę (zwierciadło) tworzyły wiązkę równoległą do jej osi optycznej.
urządzenie do obserwacji obiektów astronomicznych w świetle widzialnym (tj. odbierających fale długości 350–1000 nm);
przesłona (lub jej obraz), której wielkość decyduje o ilości światła przechodzącego przez układ opt., a więc i o jasności obrazu dawanego przez ten układ;
zjawiska opt. wykazujące odstępstwo od ustalonych i w większości przypadków słusznych praw fiz.;
dawna nazwa enancjomerów.
