opinia
Encyklopedia PWN
populizm
politol. tendencja społeczno-polityczna (nasilenie określonych przekonań i zachowań), charakteryzująca się wiarą w mądrość i uczciwość prostego człowieka, niechęcią do wykształconych elit, specjalistów, ekspertów, przywiązaniem do prostych wyjaśnień i rozwiązań oraz roszczeniowym stosunkiem do państwa i wyższych warstw społecznych.
[fr. < łac. populus ‘lud’],
publicystyka
wypowiedzi (piśmiennicze i kolokwialne) na aktualne tematy (publicystyka jest klasyfikowana w zależności od dziedziny, której dotyczy na: społeczną, polityczną, gospodarczą, kulturalną), przedstawiające wyraźne poglądy i opinie, często o charakterze polemicznym, tendencyjnym lub wręcz prowokacyjnym.
[niem. < łac.],
instytucja o charakterze doradczym, powołana 6 XII 1986 i mająca skupiać przedstawicieli niektórych środowisk niezależnych od władz komunist.;
w Polsce osoba uprawniona do obsługi prawnej organów państw. i in. jednostek organizacyjnych państwa, organów administracji publicznej, podmiotów spółdzielczych i organizacji społ. oraz podmiotów wykonujących działalność gospodarczą.
sanacja
potoczna nazwa obozu rządowego powstałego w wyniku przewrotu majowego 1926, w czasie którego J. Piłsudski głosił hasła uzdrowienia (sanacji) stosunków w państwie.
[łac.],
scholastyka
filoz. okres w rozwoju filozofii średniowiecznej (IX–XV w.), obejmujący różnorodne kierunki filozoficzne, których cechą wspólną było podejmowanie problemu zgodności prawd wiary chrześcijańskiej z rozumem naturalnym oraz przyjęcie określonej metody badań i wykładu (tzw. metody scholastycznej).
[łac. schola ‘szkoła’, scholasticus ‘uczony’, ‘nauczyciel’, ‘student’, ‘uczeń’],
