ogrodową
Encyklopedia PWN
dzielnica w południowej części lewobrzeżnej Warszawy, nad Wisłą, Wilanówką i Kanałem Sobieskiego;
kierunek w sztuce ogrodowej, który powstał w 3. ćwierci XVIII w. w Anglii, pod wpływem ogólnego zainteresowania sztuką chińską.
kierunek w sztuce ogrodowej występujący w krajach europejskich w XVII i XVIII w.;
boskiet
zwarty masyw drzew i krzewów o geom. zarysie, ujęty strzyżonymi zwykle ścianami;
[fr. bosquet < wł. boschetto ‘lasek’],
architekt krajobrazu, historyk sztuki, planista przestrzeni;
projektant ogrodów, pochodzenia irlandzkiego;