ogrodową
Encyklopedia PWN
gabinet
szt. ogrod. w sztuce ogrodowej element przestrzenny kompozycji utworzonej przez strzyżone ściany szpalerów (niekiedy wraz z basenami, rzeźbami);
[wł. < fr.],
goździk, Dianthus,
rodzaj z rodziny goździkowatych;
kiosk
arch. w architekturze islamu ozdobny pałacyk letni w formie pawilonu ogrodowego lub willi, także pawilon ogrodowy w formie altany, dach wsparty na kolumnach, często o orientalnych cechach arch., popularny w XVIII i XIX w.
[tur. köşk, pers. koszk ‘pałac’, ‘pawilon’],
kosaćcowate, Iridaceae,
rodzina z klasy jednoliściennych, licząca 80 rodzajów i 1700 gat. bylin kłączowych występujących w obszarach międzyzwrotnikowych, podzwrotnikowych i strefie umiark.;
forma ogrodu i kierunek w sztuce ogrodowej oparty na motywach naturalnego krajobrazu;