ogrodowe
Encyklopedia PWN
dziedzina plast. twórczości symbol., której przedmiotem jest kształtowanie kompozycji trójwymiarowych, na ogół pozbawionych funkcji użytkowych;
Rzym, Roma,
stolica i największe miasto Włoch, nad Tybrem, w środkowej części Półwyspu Apenińskiego, na nizinie Campania di Roma oraz przedgórzach Apeninu Abruzyjskiego, w pobliżu brzegu Morza Tyrreńskiego;
Schleissheim
zespół pałacowo-ogrodowy elektorów bawarskich w Bawarii (Niemcy),
[szlạishaim],
rzeźbiarz i architekt pruski, jeden z najwybitniejszych twórców klasycyzującej rzeźby barokowej w środkowej Europie.
serduszko, serduszka, ładniczka, ładnotka, Dicentra,
rodzaj z rodziny dymnicowatych;
serpentyna
w sztuce ogrodowej droga o linii wężowej;
[łac.],
