odszkodowanie
Encyklopedia PWN
mobbing
prawo działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu go lub zastraszaniu.
[ang. mob ‘tłum’, ‘motłoch’, mobbing ‘napadać na kogoś’, ‘zaczepiać’, ‘nagabywać’, ‘atakować’],
reformy przeprowadzone w XIX w. na ziemiach polskich przez rządy państw zaborczych, nadające chłopom prawo własności do całości lub części użytkowanej przez nich ziemi, w zamian za płacone bezpośrednio bądź pośrednio odszkodowanie (indemnizacja).
nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną, powodujące śmierć lub uszczerbek na zdrowiu, które nastąpiło w związku z pracą, a w szczególności: 1) podczas wykonywania lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności albo poleceń przełożonego; 2) w związku z działaniem w interesie zakładu pracy, nawet bez polecenia; 3) w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą zakładu pracy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy.
w nauce prawa nazwa określająca ogół norm prawnych z okresu ukształtowania się organizmów państwowych.
casco
rodzaj ubezpieczenia majątkowego (obok ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, OC), prowadzący do powstania obowiązku zapłaty odszkodowania w wypadku uszkodzenia, zniszczenia lub utraty oznaczonego składnika majątkowego (środka transportu);
[kạsko; hiszp.] 
,
,
dług publiczny, dług państwowy,
całkowita kwota zobowiązań podmiotów sektora finansów publicznych (w szczególności Skarbu Państwa), jednostek samorządu terytorialnego oraz funduszów celowych wobec wierzycieli zarówno krajowych (dług publiczny krajowy), jak i zagranicznych (dług publiczny zagraniczny), ustalona po dokonaniu konsolidacji, tzn. po wyeliminowaniu wzajemnych zobowiązań tych podmiotów.
