odbiorca
Encyklopedia PWN
we współcz. terminologii prasoznawczej nazwa serwisów agencji prasowych (na użytek pism codziennych) oraz nazwa wydawnictw wewn. (wydawnictw zbiorowych różnych instytucji na ich wewn. użytek, o nieokreślonej bądź określonej częstotliwości ukazywania się, przeznaczonych dla wąskiego kręgu odbiorców) różnych instytucji, stowarzyszeń itp.;
telewizja założona 1997 (koncesja) w Bytomiu;
leśn. znakowanie, przy użyciu cechówki, drzew stojących lub drewna wyrobionego ustalonymi znakami (cechami) adm., sortymentowymi i in., np. odbiorcy drewna.
ekon. monopolistyczna praktyka polegająca na sprzedawaniu przez jedynego dostawcę jednorodnego produktu po różnych cenach różnym grupom odbiorców;
w gospodarce socjalistycznej rodzaj ceny w obrocie krajowym; namiastka cen rynkowych, która zastępowała ceny urzędowe
