obyczaje
Encyklopedia PWN
ekon. jakościowe i strukturalne zmiany w gospodarkach będące następstwem wzrostu gospodarczego.
rurkonose, Procellariiformes,
rząd ptaków;
rycerstwo
warstwa społeczna złożona z konnych wojowników, istniejąca w Europie łacińskiej w epoce dojrzałego i późnego średniowiecza (XI–XV w.).
[rycerz < staroczes. rytieř < średnio-wysoko-niem. ritaere ‘jeździec’],
łac. militia, ang. chivalry, fr. chevalerie, niem. Rittertum,
Sabinowie, Sabini,
lud w starożytnej Italii;
kierunek lit. i ideol., istniejący w kulturze rumuńskiej na pocz. XX w., koncentrujący się na problemie chłopskim;
sati
w tradycji indyjskiej określenie cnotliwej żony, zwłaszcza tej, która po śmierci męża wstępowała na stos pogrzebowy małżonka, by żywcem spłonąć wraz z jego ciałem;
[sanskr., ‘dobra’],
