obrót
Encyklopedia PWN
ekon. wstrzymanie obrotu danym instrumentem finansowym lub zawierania wszelkich transakcji na giełdzie;
zegar
przyrząd do wyznaczania czasu.
[niem.],
zegar, którego działanie jest oparte na okresowych ruchach ciał niebieskich, np. obrocie Ziemi dookoła Słońca i wokół własnej osi, ruchach pulsarów.
jeden z prostych stanów odkształcenia ciała, występujący wtedy, gdy dwie, początkowo wzajemnie równoległe płaszczyzny przekroju poprzecznego, nachylają się względem siebie o pewien kąt, zw. kątem obrotu;
zgrzewanie, przy którym nagrzewanie jest wynikiem wzajemnego tarcia (dzięki dociskowi i obrotom) powierzchni łączonych;
ekon. jednostka rozrachunkowa używana w Polsce do 1982 w zestawieniach planów i statystyk handlu zagranicznego i obrotów płatniczych z zagranicą.
