obcy

Encyklopedia PWN

język oficjalny, którym posługują się organy państw. i administracji publicznej i w którym obywatele powinni się do nich zwracać;

kalka

[fr. calque ‘kopia’, ‘odbitka’ < wł. calcare ‘tłoczyć’, ‘odciskać’],

replika,

językozn. wyraz lub związek wyrazowy, odwzorowujący za pomocą morfemów własnego języka obcą konstrukcję wyrazową lub frazeologiczną;

konsularne stosunki,

urzędowe stosunki między państwami ustanawiane wyłącznie na podstawie wzajemnej zgody, w celu realizacji funkcji konsularnych i utrzymywane za pośrednictwem specjalnych organów państw., zw. konsulatami lub urzędami konsularnymi, także przedstawicielstw dyplomatycznych (wydziałów i stanowisk konsularnych).

Koźniewski Kazimierz, ur. 26 VII 1919, Warszawa, zm. 15 IV 2005, tamże,

prozaik i publicysta;

kseno-

[gr. xénos ‘obcy’, ‘cudzy’],

pierwszy człon wyrazów złożonych, mający znaczenie: obcy, intruz, cudzoziemiec; np. ksenofobia, ksenolit.

łzy,

fizjol. lekko zasadowy roztwór wodny soli (gł. NaCl) i śluzu, zawierający enzym (lizozym) o działaniu bakteriobójczym;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>