niskie
Encyklopedia PWN
filozof grecki, twórca neoplatonizmu.
warstwa społeczna, ukształtowana w Europie u schyłku średniowiecza, która w społeczeństwie stanowym tworzyła grupę uprzywilejowaną pod względem prawnym, politycznym i ekonomicznym, a następnie była głównym oparciem władzy państwowej w większości systemów absolutystycznych.
Karpaty, rum. Carpaţii, niem. Karpaten, węg. Kárpátok,
jeden z największych łańcuchów górskich w Europie, położony w jej środkowej części, w Austrii, Czechach, Słowacji, Węgrzech, Polsce, Ukrainie i Rumunii;
ekol. naturalne, niskie zbiorowisko roślinne o prostej strukturze, o małych lub średnich wymaganiach wodnych — ksero- lub mezofilne, nie będące łąkami;
niskie krzewy liściaste lub iglaste o rozłożystym lub płożącym pokroju, także niektóre pnącza, byliny i niskie krzewinki, gł. gat. zimozielone lub o ulistnieniu dekoracyjnym przez większą część sezonu wegetacyjnego;
