nieorganiczne

Encyklopedia PWN

[gr. chēmeía ‘magia’],

nauka przyrodnicza zajmująca się budową, właściwościami substancji, ich jakościowymi i ilościowymi przemianami, warunkami, w których te przemiany zachodzą i efektami energetycznymi oraz zjawiskami, głównie elektrycznymi, które im towarzyszą.

chemia bionieorganiczna, biochemia nieorganiczna,

interdyscyplinarna dziedzina wiedzy (z pogranicza chemii i biologii) badająca pierwiastki chem. (i ich związki, gł. koordynacyjne) występujące w organizmach żywych i istotne dla funkcjonowania tych organizmów, a także syntetyczne modele kompleksów biologicznych.

chromowe kwasy,

związki nieorganiczne, produkty reakcji tlenku chromu(VI), CrO₃, z wodą: kwas chromowy(VI), H₂CrO₄ i kwas dichromowy(VI), H₂Cr₂O₇;

ciepłochronne materiały, materiały termoizolacyjne,

materiały budowlane o strukturze porowatej lub włóknistej (z luźnych włókien, dość często sprasowanych lub połączonych lepiszczem syntetycznym), stosowane do izolacji cieplnej (termicznej) różnych obiektów i urządzeń.

cyjanki,

związki nieorganiczne, sole kwasu cyjanowodorowego, zawierają anion CN⁻;

dimer,

cząsteczka utworzona w wyniku połączenia się 2 takich samych cząsteczek prostych (monomerów);

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>