nieorganiczne

Encyklopedia PWN

autotrofy
[gr. autós ‘sam’, trophós ‘żywiciel’],
ekol. organizmy samożywne, które wytwarzają związki organiczne w procesie fotosyntezy lub chemosyntezy;
związki nieorganiczne, sole kwasu azotowodorowego, HN3 oraz związki organiczne zawierające grupę azydową –N3, o ogólnym wzorze RN3 lub RCON3 — azydki kwasowe;
Bielański Adam, ur. 14 XII 1912, Kraków, zm. 4 IX 2016, tamże,
brat Władysława, fizykochemik;
związki nieorganiczne, sole tlenowych kwasów bromu;
nieorganiczne związki bromu, w których występuje on na −I stopniu utlenienia, także związki org., których cząsteczki zawierają atom bromu.
ceramika
[gr. kéramos ‘ziemia’, ‘glina’; kerameoús ‘wykonany z gliny’],
nieorganiczne i niemetaliczne materiały otrzymywane w wyniku procesu ceramicznego; także technologia wytwarzania takich materiałów oraz nauka obejmująca badania dotyczące ich otrzymywania, właściwości i zastosowania.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia