natury
Encyklopedia PWN
etiologia
w medycynie i weterynarii termin oznaczający naukę o przyczynach chorób;
[gr. aitía ‘przyczyna’, lógos ‘słowo’, ‘nauka’],
etiologia
roln. dział fitopatologii zajmujący się badaniem przyczyn chorób roślin, określeniem natury wykrytego czynnika chorobotwórczego oraz jego infekcyjności.
[gr.],
etnobotanika
subdyscyplina etnologii zajmująca się badaniem wiedzy lud. poszczególnych społeczności o świecie roślinnym oraz relacjami między tym światem a człowiekiem.
[gr. éthnos ‘lud’, ‘plemię’, ‘naród’, botanikós ‘zielarski’ < botánē ‘roślina’],
wierzenia i obrzędy religijne Etrusków — ludu, który zdaniem Liwiusza „bardziej niż inne oddany był praktykom religijnym, bo był mistrzem w ich sprawowaniu”;
Eutyches, ur. ok. 378, zm. ok. 454,
archimandryta jednego z klasztorów w Konstantynopolu, uczeń Cyryla Aleksandryjskiego; odrzucił nestorianizm; jeden z gł. twórców monofizytyzmu;
belgijski malarz i grafik;