naprzemianległe
Encyklopedia PWN
trzeci okres (jednostka geochronologiczna) ery paleozoicznej, trwający od ok. 440 do ok. 408 mln lat temu; także system (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący powstałe w tym czasie skały.
konformacja
chem. każde z nieskończonej liczby możliwych w przestrzeni rozmieszczeń atomów (lub grup atomów) w cząsteczce związku chem., którego wynikiem jest powstanie stereoizomerów ulegających interkonwersji (wzajemnemu przekształcaniu jednego stereoizomeru w drugi) w wyniku rotacji wokół pojedynczego (lub formalnie pojedynczego) wiązania.
[łac. conformatio ‘ukształtowanie’],
pasmo górskie w Sudetach Środkowych, w Czechach (część środkowa) i w Polsce (część południowo-wschodnia i niewielki skrawek części północno-zachodniej, łącznie 9% powierzchni Gór Stołowych);
ulistnienie, filotaksja,
bot. sposób rozmieszczenia (prawidłowość w układzie) liści na pędzie, a wcześniej ich zawiązków w pąkach.
góry fałdowe w północnej, zewnętrznej części Karpat, na terenie Czech, Polski, Słowacji i Ukrainy. Ciągną się szerokim łukiem o długości ok. 600 km i szerokości ok. 50 km, od Bramy Morawskiej i górnej Beczwy na zachodzie po obszar źródliskowy Białego i Czarnego Czeremoszu oraz Suczawy na wschodzie.
iły warwowe, iły wstęgowe,
iły osadzone w zastoiskach, u czoła lądolodu;
