najazd

Encyklopedia PWN

członkowie drużyn skandynawskich podejmujących od końca VIII do 2. połowy XI w. dalekosiężne wyprawy — głównie morskie i rzekami — o charakterze rabunkowym, handlowym, osadniczym lub zdobywczym (wiele wypraw łączyło różne formy działań) do krajów wschodniej, zachodniej i niekiedy południowej Europy, docierający też do cesarstwa bizantyńskiego i kalifatu bagdadzkiego oraz Ameryki Północnej.
łączne określenie ludów germańskich, które V–VI w. zajęły większość ziem byłej rzymskiej Brytanii, a także społeczeństwa wykształconego w wyniku tego podboju;
Bela IV, z dynastii Arpadów, ur. XI 1206, zm. 3 V 1270, Wyspa Zajęcza na Dunaju (ob. Wyspa Małgorzaty w Budapeszcie),
król węgierski od 1235, syn Andrzeja II;
ogólna nazwa zespołu kultur rozwijających się w okresie neolitu i w epoce brązu (III i II tysiąclecie p.n.e.) w basenie Morza Egejskiego.
Ethelred II
[ẹŧəlred],
ur. 968(?), zm. 23 IV 1016, Londyn,
król Anglii od 978;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia