nadczynność
Encyklopedia PWN
schorzenie polegające na nadmiernym wydzielaniu hormonów tarczycy;
anat. parzysty gruczoł dokrewny (wewnątrzwydzielnicze gruczoły) położony w sąsiedztwie nerek, wytwarzający hormony regulujące metabolizm i uczestniczące w utrzymaniu homeostazy;
przeciwtarczycowe leki, thyreostatica,
leki stosowane w nadczynności tarczycy;
przytarczycowe gruczoły, gruczoły przytarczowe, przytarczyce,
gruczoły dokrewne ssaków, wytwarzające parathormon;
awitaminozy
choroby spowodowane niedoborem witamin;
[gr.-łac.],
beta-adrenolityki, β-adrenolityki, leki β-adrenolityczne, β-blokery,
leki blokujące receptory β-adrenergiczne w sercu, naczyniach obwodowych, oskrzelach, trzustce i wątrobie;
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
