nadczynność

Encyklopedia PWN

pochodna tioimidazolu o działaniu tyreostatycznym (przeciwtarczycowym);

med. jedna z najczęstszych chorób dermatologicznych, o niejednorodnym obrazie klinicznym, związana z nadczynnością gruczołów łojowych (łojotok);

farm. leki stosowane w leczeniu nadczynności tarczycy, → przeciwtarczycowe leki.

[gr.],

3,5,3’,5’-tetrajodotyronina,

biochem. hormon tarczycy;

med. śródtkankowe wytrącanie się soli wapnia;

[łac.],

med. nabywanie wtórnych cech męskich przez kobietę albo przez chłopca przed pokwitaniem

Słownik języka polskiego